quarta-feira, dezembro 30

na barra

os sabores ábrense paso,
penetran os nódulos da lingua,
degradados pola amilasa mergúllanse en nós.

fúndense contra o padal,
expándese na cabidade bucal.

trituro os anacos que os conteñen,
exploro as formas dentro de min.

dilato as pupilas ao ser penetrada por eles.
pecho os ollos e materializo o baile ritual:

- éxplaianse as texturas salvaxes,
o irrecoñecible dá paso ao xiculate negro, amargo,
con indicios dunha vida pasada, inúndome nas froitas xugosas do xardín silvestre.

en éxtase agardo ser novamente invadida por eles.

eva méndez doroxo

tartaleta de nadal

bátote,
rebosan por entre meus dedos os ingredientes mornos.
ela, a boca que non comprende, debóranos.
doe a gorxa ao tragar o veleno que nos suministra.
indefensa e dócil cociño, unha vez máis, para nós.
apártolle a boca, achego a túa.
derreto teus ollos no lume,
moo a fariña dos ósos,
cociño os anacos que quedan de nós.

bátonos.

eva méndez doroxo

escoitando guy farley

et remeno,
rebosen per entre els meus dits els ingredients tebis.
ella, la boca que no ens compren, ens debora.
fa mal la gola al empassar el verí que ens suministre.
indefensa i dócil cuino, un cop més, per nosaltres.
li en retiro la boca, m'apropo la teva.
derreteixo els teus ulls al foc,
molc la farina dels ossos,
cuino els bocins que queden de nosaltres.

ens remeno.


escoltant guy farley

vampiros no deserto 1

deambulo polo deserto da incerteza.
aquel no que un dia afondei as maus pesquisando auga, atopándote a ti,
espido baixo a area, cuberto do salitre doutras vidas.

sedenta busquei túas humidades para me fundir nelas,
arrinqueinche o sal con meus dedos,
escarbeinte coas unllas rachonentas.

petreo agardaches miña necesidade de ti,
inmóbil deixácheste chuchar a vida toda.
abandoite baixo o sol,
na túa tumba violada,
para que prendeses e, así, esquecerme do sinxelo que foi tomarte.

eva méndez doroxo

terça-feira, dezembro 15

lamber os dedos

retrovar-nos inmersos en l'inmensitat dels llençols,
apropant l'alé a la pell enyorada,
gaudint de totes les prohibicions analíticas de tots dos.

eva méndez doroxo

quarta-feira, dezembro 9

títols que em regales

soan teus beizos en miña pel espida.
morren os agarimos nas olladas que se pechan.
tremen os músculos baixo a tela.
percorro o sorriso de xenxibre coa lingua de mel,
derreténdome en cada volta, exhalo o teu nome.

as miñas pernas contéñente entre os dentes impronúnciote.
sinto as meixelas arder baixo a pel cuberta de nós,
criaturas nocturnas enroscadas na diurnidade dun agarimo.
túa, por sempre, racho en mil anacos.

eva méndez doroxo

Free Counter and Web Stats