segunda-feira, março 18

8 mulleres - infinito.



infinito.  – Eu,

“ emerxo serea da verticalidade
na que me atesouras.
trémenme as pernas cando sinto teu alento entre elas,
oscilo lambela no ferro de teu corpo erecto.
somos cerâmicas en composición asimétrica,
un ângulo imposible
no que trasladarnos. ”

infinito. – El,

penetra na porosidade do Eu,
transformando a efervescência da miña identidade.
angorde, percorrida polo fluído que nos mestura,
aprendo os movementos do cosmos,
nesta nova dermis, fría e allea que me contén.

Infinito. – Eu,

agnóstica extremidade de sal,
ferro.

Infinito, nós.

exército de lume, neve nos beizos,
sangue ilustrado que mana dos órganos vivos que observan.

somo-las musas,
as teas de vimbio na que repousa o ollar.

esgazados os ventres,
mirarán a nosa inmobilidade aterrados.

o silencio marmóreo da calma en movemento,
artellado o INFINITO. – Elas,

inquedas.

súmanse os corpos nunha morea de pel.
esquecidos os ósos na porta,
amosamo-los dentes esquivando as sésegas do medo.
mergulladas na licuosidade etérea dun pensamento,
proxectamos o reflexo do ser.

Infinito, Eu.


“ emerxo serea da verticalidade
na que me atesouras.
trémenme as pernas cando sinto teu alento entre elas,
oscilo lambela no ferro de teu corpo erecto.
somos cerâmicas en composición asimétrica,
un ângulo imposible
no que trasladarnos. ”

Infinito, Eu, infinito, el, infinito, nós, infinito, elas, infinito, eu, I-N-F-I-N-I-T-O.


Free Counter and Web Stats